اسدالله الغالب

آية الكرسى 
((عبداللّه ابن جعفر)) گفت :
من بيمارى سختى گرفتم كه تمام اطبّاء از معالجه آن عاجز شدند.
يكشب خيلى ناراحت و رنجو بودم كه خدايا چه كنم ؟!
همينطور در فكر بودم كه يك وقت به ذهنم خطور كرد كه به يك آيه از آيات قرآن استشفاء كنم .
آمدم لاى قرآن را باز كردم آيه ((آية الكرسى )) آمد، آن را خواندم و بخودم دميدم . خوابم گرفت ، وقتى خوابيدم ، در خواب ديدم دو مرد مقابل من ايستاده اند و به همديگر مى گويند:
اين مرد آيه اى خواند كه در آن آيه سيصد و شصت و پنج رحمت است و آن مرد تازه به يك رحمت رسيده .
از هيبت آن ، از خواب پريدم ، وقتى بخود آمدم متوجه شدم كه شفا يافته ام .(41) 
41- ختوم و اذكار شفا و درمان : 138.