حرم مطهر رضوی از ابتدای ذی القعده حال و هوای خاصی به خود گرفته و در آستانه میلاد با سعادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت علی ابن موسی الرضا (ع)، زائران و علاقمندان از شهرهای مختلف خود را به مشهد مقدس رسانده تا میلاد آن حضرت را باشکوه و پرشورتر از سالهای قبل جشن بگیرند.
عکسها: باشگاه خبرنگاران جوان
۲۵۶۲۸۲
سلام بر تو اى امام هشتم، اى فرزند پيامبر و على، اى پاره تن فاطمه اى جگر گوشه حضرت موسى بن جعفر، و اى امامى كه هر لحظه دل هاى ما به شوق ديدار حرم مطهّرت مى تپد، سلام بر تو اى على بن موسى الرضا، و سلام بر پدارن بزرگوارت و فرزندان پاك و معصومت.
فرارسيدن يازدهم ذى القعده سالروز ولادت هشتمين امام معصوم، خورشيد فروزان خراسان، مايه بركت و افتخار كشور ايران، محبوب دلهاى شيعيان، حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا عليه السلام را به همه مسلمانان جهان بالأخصّ شيعيان تبريك مى گوييم. و ذيلا خلاصه اى در شرح زندگانى آن حضرت مى آوريم.
حضرت امام رضا عليه السلام شب جمعه يازدهم ذى القعده در سال 148 هجرى در مدينه طيّبه به دنيا آمد، پدر بزرگوار آن حضرت امام هفتم موسى بن جعفر عليه السلام بود و مادر آن حضرت خانمى بود به نام امّ البنين يا تكتم يا نجمه كه هر سه اسم در تاريخ آمده است.
اين بانوى بزرگوار زنى با فضيلت بود كه خدا او را شايسته همسرى حضرت امام موسى بن جعفر عليه السلام و مادرى امام رضا عليه السلام قرار داده بود.
مرحوم علاّمه مجلسى رحمه الله در جلد 49/7 بحار الانوار نقل مى كند كه نجمه مادر حضرت رضا عليه السلام كنيزى بود كه حميده مادر حضرت موسى بن جعفر عليه السلام او را خريد، حميده مى گويد: حضرت رسول الله (صلى الله عليه وآله) را در خواب ديدم كه به من فرمود: اى حميده، اين نجمه براى فرزند تو موسى است، كه به زودى بهترين اهل زمين از او به دنيا خواهد آمد، پس من نجمه را به موسى بن جعفر بخشيدم، وقتى كه رضا به دنيا آمد نجمه را طاهره نام نهاد، و اين خانم بزرگوار اسامى مختلفى داشت كه از آنهاست: نجمه، سكن، سمان و تكتم.
مرحوم مجلسى نقل مى كند كه حضرت رضا عليه السلام در دوران شيرخوارگى كودكى درشت بود، و از اين جهت زياد شير مى خورد، حضرت نجمه گفت: براى شير دادن به اين بچه مرضعه اى بگيريد تا به من كمك كند، از او پرسيدند: آيا شير تو كم شده؟ گفت: نه لكن من ذكر و نماز و تسبيحى داشتم كه از زمان تولّد اين كودك كمتر مى توانم به آنها برسم.
مرحوم مجلسى در مجلّد 49/9 بحار الانوار نقل مى كند از خانمى كه مى گويد: شنيدم از نجمه كه مى فرمود: وقتى به فرزندم على باردار شدم سنگينى حمل را احساس نمى كردم، و وقتى در خواب بودم از داخل شكم خود صداى تسبيح و تهليل و تمجيد خداوند را مى شنيدم، و اين باعث خوف و هراس من شده بود، وقتى كه بيدار مى شدم صدايى نمى شنيدم، زمانى كه رضا به دنيا آمد دست خود را بر زمين گذاشت و سر به اسمان بلند كرد، و لبهاى مبارك خود را حركت مى داد، گويا حرف مى زد، در اين هنگام پدر او موسى بن جعفر (عليه السلام) بر من وارد شد و فرمود: مبارك باد بر تو اى نجمه لطف و كرامت پروردگارت، و سپس فرزندم على را در پارچه اى سفيد پوشاند و در گوش راست او اذان، و در گوش چپ او اقامه گفت، پس از آن آب فرات خواست و كام او را با آب فرات باز كرد و بعد او را به من برگرداند و فرمود: او را بگير كه او بقّية الله در زمين خدا است.
نام آن حضرت «على» بود كه اين نام در ميان دودمان رسول خدا محبوب ترين نام بود، و نشانه آن ناميدن حضرت امام حسين عليه السلام چند تن از فرزندان خويش را به اين نام است.
كنيه آن حضرت أبوالحسن، و أبوعلى بود.
بعض القاب آن بزرگوار عبارت است از: سراج الله، نور الهدى، قرّة عين المؤمنين، رضا، رضىّ، فاضل، صابر، وفىّ، صديق. كه معانى اين القاب عبارت است از: چراغ پروردگار، نور هدايت و راهنمايى، نور چشم مؤمنان، راضى به رضاى خداوند، بخشنده، بردبار، با وفا، دوست. و همچنين پيامبر خدا(ص) او را عالِم آل محمّد(ص) ناميد.
الف: محروم مجلسى از كتاب عيون اخبار الرضا(عليه السلام) نوشته مرحوم صدوق نقل مى كند كه: حضرت رضا عليه السلام هميشه تابستان ها بر روى حصير مى نشست، و زمستان بر روى پلاس «گليم» و لباس تن آن حضرت لباس درشت و نا مرغوب بود، مگر زمانى كه با مردم ملاقات داشت كه در آن هنگام با لباس مرغوب نزد آنان مى آمد. (بحار الانوار 49 / 89)
ب: و هم ايشان نقل مى كند از شخصى به نام ابراهيم بن عبّاس كه مى گويد: هرگز نديدم از امام رضا عليه السلام چيزى را بپرسند كه آن حضرت نداند، و عالم تر از او نسبت به زمان خودش نديدم، و مأمون همواره آن حضرت را با سؤال هاى مختلف امتحان مى كرد و آن بزرگوار جواب مى فرمود، در عين اينكه جوابهاى آن حضرت برگرفته از قرآن بود، قرآن را در هر سه روز يك بار ختم مى كرد، و مى فرمود: اگر بخواهم كمتر از سه روز يك ختم قرآن بخوانم مى توانم. لكن به هيچ آيه اى مرور نمى كنم مگر آنكه در آن فكر مى كنم و اينكه چه وقت و درباره چه چيز نازل شده است. لذا قرآن را در سه روز ختم مى كنم. (بحار الانوار 49 / 90)
و در همين كتاب از شخص فوق الذكر نقل فرموده كه: هرگز نديدم حضرت رضا عليه السلام كسى را با سخن خويش بيازارد و نديدم هرگز سخن كسى را قطع كند، ومى گذاشت تا حرف او تمام شود، هرگز حاجت كسى را در صورتى كه قدرت برآوردن آن را داشت رد نمى كرد، هرگز نزد كسى پاى خود را دراز نمى كرد، و تكيه هم نمى زد، و هرگز نديدم سخن درشتى به خادمان خود بگويد، هرگز نديدم كه آب دهان بر زمين بياندازد. و همين طور نديدم كه با صداى قهقهه بخندد بلكه تبسم مى كرد.
زمانى كه به اندرون خانه مى رفت و سفره مى انداختند تمام خدمتگزاران حتى دربان را بر آن مى نشانيد. آن حضرت شبها را بيشتر بيدار بود و كمتر مى خوابيد. بيشتر شبها را تا صبح بيدار بود، روزه بسيار مى گرفت، هرگز سه روز روزه در ماه از آن حضرت ترك نمى شد، آن حضرت در پنهانى نيكى و تصدق بر فقرا بسيار داشت، و بيشتر آن در شبهاى تاريك بود، بنابر اين هر كس ادّعا كند كه مانند او را در فضل ديده است او را راستگو مپنداريد.
ج، و مرحوم كلينى در كافى 4 / 23 نقل مى كند كه شخصى از اهل بلخ كه در سفر حضرت رضا (عليه السلام) از مدينه به خراسان همراه آن بزرگوار بوده مى گويد: روزى در بين راه سفره غذا گستردند، آن بزرگوار تمام خادمان و غلامان از سفيد و سياه را بر سر سفره جمع كرد، من گفتم: فداى شما شوم، بهتر بود كه براى اينان سفره اى جداگانه مى انداختند! آن حضرت فرمود: تند مرو، همانا خداى ما يكى است، مادر و پدر همه يكى است، و پاداش به اعمال است.
د: و نيز مرحوم كلينى در كافى 6 / 283 نقل فرموده است از شخصى كه: شبى فردى بر آن حضرت ميهمان شد، آن بزرگوار و ميهمان نشسته بودند و صحبت مى كردند، در اين حال چراغ خراب شد، آن شخص خواست چراغ را اصلاح كند، آن بزرگوار نگذاشتند و خود اقدام به اصلاح چراغ فرمودند و گفتند: ما خانواده اى هستيم كه مهمان را به كار نمى گيريم.
پس از آنكه حضرت موسى بن جعفر عليه السلام به وسيله هارون الرشيد لعنة الله عليه به شهادت رسيد، حضرت امام رضا عليه السلام به امامت رسيدند، مقدارى از دوران امامت آن بزرگوار در خلافت هارون، و مقدارى در حدود چهارسال در خلافت امين، و مدّت بيست سال در زمان خلافت مأمون بود.
در زمان هارون و بلا فاصله پس از شهادت حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) بعض افراد به هارون توصيه مى كردند كه حضرت را به شهادت برساند، مرحوم مجلسى نقل مى كند كه شخصى از بنى العباس به نام عيسى بن جعفر به هارون گفت: سوگندى را كه درباره آل ابى طالب يادكردى به يادآور كه گفتى: اگر كسى بعد از موسى بن جعفر ادعاى امامت كند گردن او را مى زنم، و الآن على بن موسى ادعاى امامت دارد و مردم نيز همان اعتقادى كه به پدر او داشتند به او هم دارند، هارون الرشيد نگاهى غضب آلود به او كرد و گفت: واى بر تو آيا مى خواهى من همه آل ابى طالب را بكشم؟ راوى خبر كه اين قضيه را خود ديده بود مى گويد: به آن حضرت داستان را گفتم، آن حضرت فرمود: قسم به خداى كه آنها چنين قدرتى ندارند و هيچ كارى نمى توانند بكنند.
دوستتان آن حضرت هم از همان ابتدا بر جان آن بزرگوار مى ترسيدند، لكن آن حضرت مى فرمود: اينان نمى توانند كارى انجام دهند.
تا آنكه در زمان خلافت مأمون قضيه ولايت عهدى پيش آمد، و علّت عمده آن ترس مأمون از نفوذ معنوى حضرت امام رضا عليه السلام در ميان مردم بود، و شايد همانطور كه از بعض تواريخ نيز مهشود است مأمون نسبت به مقام واقعى امام رضا عليه السلام واقف بود و از اين جهت در ابتدا ميل آن را نداشت كه آسيبى به آن بزرگوار برساند، لكن بعد از آنكه ديد حتّى با ولايت عهدى آن حضرت نيز گرايش مردم به آل پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كم نشد، و همينطور نفرت آنان از خاندان بنى العباس بيشتر مى شد ديگر تحمّل نكرد و آن حضرت را به شهادت رسانيد.
بنابر اين آن حضرت را از مدينه به خراسان آورد و آن بزرگوار نيز مى دانست كه اين سفرى است كه برگشتى در آن نيست، لذا به اهل بيت خود امر فرمود كه بر او نوحه كنند.
راهى كه مأمون براى حركت آن حضرت انتخاب كرده بود راهى بود كه امام رضا عليه السلام بر خورد كمترى با شيعيان و شهرهايى كه عاشقان اهل بيت پيامبر در آنها سكونت دارند داشته باشد، امّا در عين حال آنچه از اين سفر تاريخى باقى ماند جلوه هاى عشق مردم به خاندان پيامبر بود كه از طرفى ارادت مردم را به حق و حقيقت آشكار مى كرد، و از طرف ديگر زنگ خطرى براى عباسيان و در رأس نان مأمون بود كه براى مردم فريبى و مهار كردن حركت هاى شيعى مى خواست با ولايتعهدى حضرت رضا (عليه السلام) علويان و در كلّ شيعيان را خلع سلاح كند.
نمونه بارز اين ارادت و عشق و علاقه در نيشابور تجلّى كرد كه مورّخان نوشته اند عدّه بيشمارى براى نوشتن حديث از آن حضرت خواستند كه حديثى بفرمايند، و آن بزرگوار حديث سلسلة الذهب را كه مضمون آن توحيد يعنى دعوت تمامى انبياء از آدم تا خاتم است فرمودند، و سپس آن را ختم به ولايت و امامت كردند. با لفظ «وأنا من شروطها» و ترجمه اين حديث شريف چنين است كه حضرت رضا عليه از پدرش از پدرانش تا رسول خدا و رسول خدا از ملائكه مقرّب پروردگار و آنها از خداوند نقل مى كنند كه خداوند فرمود: كلمه لا اله الله قلعه من است و هر كس وارد قلعه من شود از عذاب من در امان خواهد بود. كه مراد از اين حديث اقرار و ايمان و اعتراف به توحيد و يگانگى خداوند است. سپس مقدارى كه كجاوه آن حضرت حركت كرد دوباره فرمودند: البته شرط دارد، و من از شروط آن هستم، كه مراد امامت است.
به هر حال قصد مأمون هر چه بود ولايتعهدى خلافت را بر امام عليه السلام تحميل كرد، و آن بزرگوار بدون آنكه مايل باشند از روى اجبار پذيرفتند.
در اينجا براى آنكه از خود چيزى نگوييم و با استدلال به روايات مطلب را روشن نماييم به ترجمه يك حديث كه مرحوم مجلسى(رحمه الله) از كتاب عيون اخبار الرضا نوشته مرحوم صدوق آن را نقل كرده است اكتفا مى كنيم:
مرحوم علاّمه مجلسى در جلد 49، صفحه 128، حديث شماره 3، نقل مى كند از ابى الصلت هروى كه گفت: مأمون به امام رضا عليه السلام گفت: اى فرزند پيامبر من فضل و علم و زهد و پرهيزكارى و عبادت تو را مى شناسم، و شما را احقّ به خلافت از خود مى دانم.
حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: من به بندگى خداوند افتخار مى كنم، و به وسيله زهد در دنيا اميدوارم از شرّ دنيا در امان بمانم و با پرهيز از محرّمات اميد رسيدن به غنيمت هاى الهى را دارم، و با تواضع در دنيا اميد دارم كه نزد خدا بلند مرتبه باشم.
مأمون گفت: من اينطور صلاح ديدم كه خود را از خلافت عزل كنم، و با شما به عنوان خليفه بيعت كنم. حضرت رضا (عليه السلام) فرمود: اگر اين خلافت از آن توست و خداوند آن را براى تو قراداده است، جائز نيست كه لباسى را كه خداوند بر تو پوشانيده از تن بيرون كنى و به ديگرى بدهى، و اگر خلافت از آن تو نيست جايز نيست كه چيزى را كه مال تو نيست به من بدهى.
مأمون گفت: اى فرزند پيامبر ناچار بايد قبول كنى، حضرت فرمود: با اختيار خود هرگز چنين كارى نخواهم كرد، مدّت مديدى مأمون كوشش كرد تا آنكه به هر حال از قبول آن حضرت مأيوس شد.
مأمون چون چنين ديد گفت: حال كه خلافت را نمى پذيرى ولايت عهد را قبول كن تا آنكه خلافت بعد از من از آن تو باشد.
در اينجا حضرت رضا (عليه السلام) فرمود: قسم به خدا پدرم از پدرانش، از امير مؤمنان (عليه السلام) از رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) به من خبرداده است كه من قبل از تو از دنيا مى روم در حالى كه مرا به وسيله سمّ به شهادت مى رسانند، ملائكه آسمان و زمين بر من مى گريند و در سرزمين غربت كنار قبر هارون دفن مى شوم.
در اينجا مأمون گريه كرد و گفت:
اى فرزند پيامبر چه كسى تو را مى كشد، و يا جرأت بى ادبى به شما را دارد در حالى كه من زنده ام، حضرت فرمود: اگر بنا بود بگويم مى گفتم كه چه كسى مرا مى كشد.
مأمون گفت: يابن رسول الله شما قصد آن دارى كه شانه از زير بار خالى كنى و اين امر را از خود دفع كنى تا مردم تو را فردى زاهد و بريده از دنيا بدانند.
حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: قسم به خداوند از روزى كه خداى مرا آفريد دروغ نگفته ام، و زهد در دنيا را وسيله اى براى دستيابى به دنيا قرار نداده ام، و من مى دانم تو به دنبال چه هستى! مأمون گفت: دنبال چه هستم؟ حضرت فرمود: براى آنكه بگويم امان مى دهى؟ مأمون گفت: تو را امان دادم.
حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: قصد تو آن است كه مردم بگويند: على بن موسى زاهد در دنيا نبود، بلكه اين دنيا بود كه به او روى آور نشده بود، آيا نمى بينيد چگونه ولايتعهدى را به طمع خلافت قبول كرد!
در اينجا مأمون غضبناك شد و گفت: تو هميشه در برخوردهايت مرا مى آزارى، و علّت آن اين است كه از سطوت و قدرت من احساس امنيت مى كنى، قسم به خدا اگر قبول كنى ولايتعهد را و گرنه تو را مجبور مى كنم، اگر انجام ندادى تو را مى كشم.
در اينجا حضرت امام رضا (عليه السلام) فرمود: خداوند مرا نهى كرده است كه با دست خود خويشتن را به هلاكت بياندازم، اگر چنين است مى پذيرم، لكن به شرط آنكه در امور عزل و نصب و امور ديگر هيچ دخالتى نكنم و فقط طرف مشورت باشم. (بحار الانوار، ج49، ص128)
به اين ترتيب در سال 201 در ماه رمضان حضرت به ولايتعهدى مأمون منصوب شد.
از اين روايت تمام فلسفه و علّت پيشنهاد مأمون براى ولايتعهدى و همنيطور علّت قبول آن حضرت مشخص مى شود، البته بحث در اين باره به قدرى گسترده است كه ما فقط به اندازه گنجايش يك مقاله به آوردن مطالب اكتفا كرديم.
علّت شهادت حضرت رضا عليه السلام در يك كلمه ترس مأمون و عباسيان از نفوذ معنوى آن حضرت در بين مردم بود، وقتى كه مأمون با ولايتعهدى نتوانست آن امام بزرگوار را آنطور كه بايد و شايد كنترل كند، از راه هاى مختلف براى شكستن مقام آن بزرگوار در بين مردم وارد شد، و در همه آنها خود شكست خورد و به مقصود خويش نرسيد، به عنوان مثال افراد و سران مذاهب را جمع مى كرد كه با حضرت بحث كنند، و آن بزرگوار را در بين مردم خفيف كنند كه حضرت امام رضا عليه السلام همه آنها را مجاب مى فرمود، و مشروح اين مناظرات در كتاب پر ارزش عيون اخبار الرضا (عليه السلام) آمده است.
از طرف ديگر اقبال مردم به حضرت رضا عليه السلام حسادت مأمون را برمى انگيخت، كه نمونه اين اقبال و ارادت شركت جمعيت بسيار در نماز عيد آن حضرت است كه مأمون در بين راه آن بزرگوار را برگرداند و نگذاشت كه آن امام بلند مرتبه نماز را اقامه كند. و از جانب ديگر سعايت شديد عباسيان و اطرافيان مأمون، او را واداشت كه حضرت را مسموم نموده و به شهادت برساند.
در روايتى مرحوم مجلسى در جلد 49، صفحه 301 بحار الانوار نقل مى كند كه أباصلت هروى خادم امام رضا عليه السلام مى گويد: امام به من فرمود: فردا من بر اين شخص فاجر (مأمون) وارد مى شوم، اگر بيرون آمدم و سرم باز بود با من صحبت كن، جواب تو را مى گويم، و اگر سر خود را پوشانده بودم با من صحبت نكن.
أباصلت مى گويد: فرداى آن روز فرستاده مأمون آمد و گفت: مأمون شما را طلبيده، امام عليه السلام حركت كرد و من نيز با او بودم، وارد بر مأمون شديم نزد او ظرفى از ميوه بود كه روى ان انگور بود، و در دست مأمون خوشه انگورى بود كه مقدارى از آن را خورده بود، وقتى حضرت را ديد از جاى برخاست با آن حضرت ديده بوسى كرد و سپس نشست و گفت: اى پسر پيامبر انگورى بهتر از اين نديده ام.
حضرت رضا عليه السلام فرمود: چه بسا انگور بهشت بهتر از اين انگور باشد. مأمون گفت: از اين انگور بخور. حضرت رضا عليه السلام فرمود: مرا از اين كار معاف دار، مأمون گفت: چرا نمى خورى، نكند به ما بدگمانى. سپس خود مأمون از انگور خورد و بعد به حضرت رضا عليه السلام داد و آن حضرت سه دانه انگور خورد و خوشه را انداخت و سپس از جاى برخاست، مأمون گفت: كجا مى روى؟ حضرت فرمود به همانجا كه مرا فرستادى. و بعد أباصلت داستان آمدن حضرت جوادعليه السلام و شهادت امام و تدفين آن بزرگوار را مفصّلا نقل مى كند كه اين مقاله گنجايش كامل آن را ندارد.
خداوند متعال ما را از شيعيان آن بزرگوار قرار دهد.
در پايان به يكى از كراماتى كه از قبر مقدّس آن حضرت ظاهر شده اشاره مى كنيم، گرچه هر ماه و هر سال كرامات فراوانى از قبر مقدّس آن بزرگوار نقل مى كنند كه قابل احصاء نيست، لكن براى رعايت اختصار به يكى از آنها اكتفا مى كنيم.
مرحوم صدوق در كتاب عيون اخبار الرضا 2/283 نقل مى كند از شخصى به نام ابوالنصر المؤذن النيشابورى كه گفت ناراحتى شديدى در زبانم پيدا شد به طورى كه زبانم سنگين شد و قادر بر حرف زدن نبودم، به قلبم خطور كرد كه حضرت رضا عليه السلام را زيارت كنم و نزد او دعا كنم و او را شفيع خود نزد پروردگار قرار دهم تا آنكه مرا عافيت عنايت كند و زبانم باز شود سوار بر مركبى شدم و به مشهد حضرت رضا عليه السلام رفتم و بالاى سر آن حضرت دو ركعت نماز خواندم و سجده كردم، و در حال سجده تضرّع و دعا مى كردم و حاجت خود را مى خواستم تا آنكه به خواب رفتم.
در خواب ديدم مثل آنكه قبر مطهّر شكافته شد و شخصى گندمگون از قبر بيرون آمد و به من نزديك شد و فرمود: اى ابانصر بگو: لا اله إلاّ الله، به او اشاره كردم كه چگونه بگويم در حالى كه زبانم بسته است، پس بر من فرياد زد كه آيا منكر قدرت خداوند هستى؟ بگو: لا إله إلاّ الله، او مى گويد در اين حال زبانم باز شد و كلمه طيّبيه لا إله إلاّ الله را بر زبان جارى كردم و زبانم باز شد و بعداً هرگز به آن مرض دچار نشدم.
بار ديگر ولادت با سعادت حضرت امام على بن موسى الرضا (عليه السلام) را به همه شيعيان تبريك عرض نموده و اميدواريم در دنيا و آخرت از بركات وجود امامان معصوم بهره مند باشيم.
والسلام
حضرت ثامن الحجج امام رضا(ع) هشتمین امام معصوم شیعیان هستند که در ۱۱ ذی القعده ۱۴۸ هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند. پدر بزرگوارشان امام موسی بن جعفر(ع) و مادرشان نجمه خاتون است. کنیه آن حضرت(ع) ابوالحسن و القاب شریفشان رضا، صابر، رضی، وفی، فاضل و صديق است.
امام رضا علیهالسلام در سن ۳۵ سالگی پس از شهادت پدرشان امام موسیکاظم(ع) به مقام امامت شیعیان نایل آمدند که تقارن آن با خلافت مأمون فصل تازهای در زندگانی امام رئوف(ع) آغاز کرد؛ سالهایی که با اندوه و ناملایمات بسیار برای آن امام(ع) همراه بود.
گفتنی است؛ از روز اول ماه ذیالقعده یعنی ولادت حضرت معصومه(س) تا ولادت امام هشتم شیعیان دهه کرامت نامگذاری شده است. در آستانه ولادت امام رضا علیه السلام مجموعهای از پیامکهای تبریک این روز فرخنده را برای شما کاربران گرامی جمعآوری کردهایم که در ادامه میتوانید آنها را دریافت کنید.
پیامکهای تبریک ویژه ولادت امام رضا(ع)
کبوتر وار میآیم به آب و دانهای دل خوش
عطش دیده، ترک خورده، به سقا خانهای دل خوش
دلم خورشید میخواهد، هوای گنبدت کرده
دوباره برنگشته دل، هوای مشهدت کرده
دوش ما در حرم یار چه هوشیار شدیم
جرعه عشق به نوشیده و بیمار شدیم
این کرم از سر رحمت بدهد شاه رضا
پرده عقل دریدیم و پدیدار شدیم
بی نگاه تو غریبیم غریب الغربا
چون گدایی به در حجره بازاریها
دوباره این دل تنگم بهانه میگیرد
زسوز عشق غریبت زبانه میگیرد
کبوتران دلم از کران آبیها
حریم عشق تورا آشیانه میگیرد
کبوتر وار میآیم به آب و دانهای دل خوش
عطش دیده، ترک خورده، به سقا خانهای دل خوش
دلم خورشید میخواهد، هوای گنبدت کرده
دوباره برنگشته دل، هوای مشهدت کرده
اساماسهای زیبا مخصوص روز ولادت امام هشتم(ع)
پنجره دلمو رو به تو وا کردم
با دل شکسته یا رضا رضا کردم
ارزومه منو امسال بطلبی اقا جون
واسه ایوون طلات دلم شده چه بی امون
صحنت مدینه، مکه، نجف، کربلای ماست
آری تمام هستی ما مشهدالرضاست
باز آمدم و برابرت بنشستم
احرام طواف گرد رویت بستم
هر پیمانی که بی تو با خود بستم.
چون روی تو دیدم همه را بشکستم
دل من گم شد، اگر پیدا شد
بسپارید امانات رضا
و اگر از تپش افتاد دلم
ببریدش به ملاقات رضا
در گوشهای ز صحن و سرا جا بده مرا
آیا دلم کم از دل آهو شکسته است؟
پیامکهای مناسبتی ویژه سالروز میلاد ثامن الحجج(ع)
چه کسی گفت که در عالم بالاست بهشت؟
دل من دید همینجاست، همین تکه دنیاست بهشت
یا رضا جان میآیم با کوله بارم تا بگویمت که تمام دار و ندارم همین است.
رضا جان! گلوى بغض کرده زائرانت، امروز به دنبال واژهاى است براى تبریک میلادت
کبوتر دل، بهانه کنان به سوی حرم تو پر میکشد؛ و به سوی دانههای مِهری میرود، که برایش میپاشی
از حریمت به سفر باید رفت
سیر نادیده سحر باید رفت
عازم شهر و دیارم هســتم
لیک دل را به ضریحت بستم
معرفت ده که فدایت گردم
هر زمان تحت لوایت گردم
شوق دیدارم من
تا صبح بیدارم من
طبیب اگر امام رضاست
همیشه بیمارم من
اساماسهای زیبا مخصوص روز ولادت امام رضا(ع)
یا امام رضا دلم هوای تو کرده شه خراسانی
چه میشود که بیایم حرم به مهمانی؟
دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان
عنایتی که بیایم، تویی که درمانی
خورشید به من بتاب و تطهیرم کن
آیینه کن و بشکن و تکثیرم کن
یک بار سر سفره لطف و کرمت
بنشانم و یک عمر نمک گیرم کن
میون دستام یه کیسه گندم
همه امیدم به شماست امام هشتم
سلام! ضامن آهو، دلِ شکسته من
به پای بوس نگاهت، غریب میآید
اینجاست که چشم هایت خود به خود میجوشند و دست هایت به طرف ضریح قد میکشند؛
گویی این غریب، تمام غربا را در آغوش مهربان خود کشیده است.
پیامکهای تبریک ویژه ولادت امام رئوف(ع)
همه جا غرق صفا شد شب میلاد رضا
پر طراوت همه جا شد شب میلاد رضا
همه جا آینه بندان همه جا آینه وار
محشر آینهها شد شب میلاد رضا
بر روی رضـا شمـس امامت صلـوات
بر شافع ما روز قیامـت صـلوات
در شـام ولادتـش که شادنـد همـه
بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات
نقارهها ز اوج مناره وزیده اند
مردم صدای آمدنت را شنیده اند
زیباتر از همیشه شده آستان تو
آقا! چقدر ریسه برایت کشیده اند
السلام ای حضرت سلطان عشق
یا علی موسی الرضا ای جان عشق
السلام ای بهر عاشق سرنوشت
السلام ای تربتت باغ بهشت
ولادت باسعادت سلطان، امیر و ولی نعمت تمام ایرانیان، حضرت رضا ع مبارک
(ابو محمد امام حسن عسکرى (عليه السلام) کسى را به دنبال من فرستاد که امشب (نيمه شعبان) براى افطار نزد من بيا، چون خداوند امشب حجتش را آشکار مى کند. پرسيدم: اين مولود از چه کسى است؟ آن حضرت فرمود: از نرجس، عرض کردم: من در نرجس خاتون هيچ اثر حملى مشاهده نمى کنم! حضرت فرمود: موضوع همين است که گفتم.
من در حالى که نشسته بودم، نرجس آمد وکفش مرا از پايم بيرون آورد وفرمود: بانوى من! حالتان چطور است! من گفتم: تو بانوى من وخانواده ام هستى. او از سخن من تعجب کرده ناراحت شد وفرمود: اين چه سخنى است؟ گفتم: خداوند در اين شب به تو فرزندى عطا مى کند که سرور وآقاى دنيا وآخرت خواهد شد. نرجس خاتون از سخن من خجالت کشيد.
سپس بعد از افطار، نماز عشاء را به جا آوردم وبه بستر رفتم. چون پاسى از نيمه شب گذشت، برخاستم ونماز شب خواندم. بعد از تعقيب نماز به خواب رفتم ودوباره بيدار شدم. در اين هنگام، نرجس نيز بيدار شد ونماز شب را به جا آورد. سپس از اتاق بيرون رفتم، تا از طلوع فجر با خبر شوم. ديدم فجر اول طلوع کرده ونرجس در خواب است. در آن حال، اين سؤال به ذهنم خطور کرد که چرا حجت خدا آشکار نشد. نزديک بود شکى در دلم ايجاد شود که ناگهان حضرت امام حسن عسکرى (عليه السلام) از اتاق مجاور صدا زد: (اى عمه شتاب مکن که موعد نزديک است). من نيز نشستم وسوره (الم سجده وياسين) را خواندم. هنگامى که مشغول خواندن قرآن بودم، ناگهان نرجس خاتون با ناراحتى از خواب بيدار شد. (1)
من با شتاب خودم را به او رساندم وپرسيدم: چيزى احساس مى کنى؟
نرجس گفت: آرى. گفتم: نام خدا را بر زبان جارى کن، اين همان موضوعى است که اول شب به تو گفتم. مضطرب مباش ودلت را آرام کن.
در اين هنگام پرده نورى ميان من واو کشيده شد. ناگاه متوجه شدم کودک ولادت يافته است. چون جامه را از روى نرجس برداشتم، آن مولود سر به سجده گذاشته ومشغول ذکر خدا بود. هنگامى که او را برگرفتم، ديدم پاک وپاکيزه است. در اين موقع، حضرت امام حسن (عليه السلام) صدا زد؛ عمه! فرزندم را نزد من بياور، وقتى که نوزاد را خدمت آن حضرت بردم، وى را درآغوش گرفت، وبر دست وچشم کودک دست کشيد ودر گوش راستش اذان ودر گوش چپش اقامه گفت وفرمود: فرزندم! سخن بگو! پس آن طفل گفت: (اشهد ان لا اله الا الله، واشهد ان محمدا رسول الله). پس از آن به امامت امير المؤمنين (عليه السلام) وساير امامان معصوم عليهم السلام، شهادت وگواهى داد وچون به نام خود رسيد گفت: (اللهم انجزلى وعدى، واتمم لى امرى، وثبت وطأتى، وامل الارض بى عدلا وقسطا). پروردگارا! وعده مرا قطعى گردان وامر مرا به اتمام رسان، ومرا ثابت قدم بدار، وزمين را به وسيله من از عدل وداد پر کن.
روز هفتم که خدمت حضرت امام حسن عسکرى (عليه السلام) رسيدم، ايشان فرزندش را از من طلب کرد. من نيز او را در پارچه اى پيچيده، نزد پدرش بردم. آن حضرت فرمود: پسرم! با من حرف بزن، در اين هنگام، او آيه (ونريد ان نمن على الذين استضعفوا فى الارض...) را خواند. (2)
ودر روايت ديگر چنان است که: چون حضرت صاحب الامر عليه السلام متولد شد، نورى از او ساطع گرديد که به آفاق آسمان پهن شد ومرغان سفيد را ديدم که از آسمان به زير مى آمدند وبالهاى خود را بر سر وروى وبدن آن حضرت مى ماليدند وپرواز مى کردند. پس حضرت امام حسن عسکرى (عليه السلام) مرا آواز داد که اى عمه، فرزند را برگير وبه نزد من بياور، چون برگرفتم، او را ختنه کرده وناف بريده وپاک وپاکيزه يافتم وبر ذراع راستش نوشته شده بود: (جاء الحق وزهق الباطل ان الباطل کان زهوقا). (3)
بارى مهدى موعود (عليه السلام) به گونه اى پا به عرصه وجود گذاشت که از خود کرامات بسيارى را نشان داد. وبدين ترتيب بود که وجود مقدس ولى عصر (عجل الله فرجه) در روز جمعه نيمه شعبان سال 255 هجرى قمرى متولد شد.
واما راجع به قسمت دوم سؤال بايد گفت: از روايات چنين استفاده مى شود که امام عسکرى (عليه السلام) را به خاطر مولودى که موعود مظلومان جهان است، چنان تحت نظر داشتند که وقتى امام زمان (عجل الله فرجه) متولد شد، امام عسکرى (عليه السلام) حتى با نزديکان خود هم با ايماء واشاره سخن مى گفت، تا مبادا کسى سخن آن امام را شنيده وبه دولت گزارش دهد، وايجاد خطر کند.
چنان که در کتاب (غيبت) شيخ طوسى (رحمة الله عليه) روايت کند: (احمد بن اسحاق قمى از امام حسن عسکرى (عليه السلام) در خصوص صاحب الزمان (عجل الله فرجه) سؤال کرد، حضرت با اشاره دست او را متوجه نمود که او زنده وسالم است). (4)
پي نوشت:
(1) بر اساس بعضى روايات که در منتهى الآمال نيز آمده، حکيمه خاتون مى گويد: (بعد از آنکه نرجس از خواب بيدار شد، من او را به سينه چسباندم ونام خدا را بر زبان جارى کردم. امام حسن عسکرى (عليه السلام) فرمود: سوره (قدر) را برايش بخوان. آن سوره را خواندم واز نرجس پرسيدم حالت چطور است؟ او گفت: آنچه مولايت فرموده بود، ظاهر شد. من دوباره سوره (قدر) را خواندم. کودک نيز در شکم مادر، همراه من سوره (قدر) را خواند که من ترسيدم).
(2) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 51، ص 19.
(3) منتهى الآمال، محدث قمى، ج 2، ص 285.
(4) مهدى موعود، ترجمه ونگارش، على دوانى، ص 393.
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای سعید حدادیان و محمد حسین حدادیان
با وقاحت روی فرش نفت و خون می ایستید (شعرخوانی)
ای بهشت سامره امشب جهان آرا شدی (شعرخوانی)
برجلوه روی ماه مهدی صلوات (مدح)
ای جان ای جان جانان من آمد (سرود)
صدقه می دم برا سلامتی ات ای آقا (سرود)
آن همه معجزه از دست تو بر می آید (مدح)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای حسن خلج
بی سابقه است شب چنین شوریده (مدح)
انکار خدای ازلی نتوان کرد (مدح)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای محمد کمیل
یا رب از غیب به ما برگ براتی بفرست (مدح)
اگه برگردی لیلی مجنون میشه (سرود)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای سید مهدی میرداماد
دنیا پر از گل نرگس میشه (سرود)
عمریه منتظرم آقا من ازت بی خبرم
تو بیای و من مرده باشم آقا خدانکنه
دستامون پر از نیازه کی میاد بارون رحمت
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای جواد مقدم
صدای پای کسی از بهشت می آید (مدح)
گل می باره یعنی که داره میگه بهاره (سرود)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای محمد حسین پویانفر
دلای غزلخون همه مست و مجنون (سرود)
شمیم وعده پروردگار در راه است (مدح)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای حسین سیب سرخی
درین سینه تیر محبت نشسته (مدح)
به سینه من محتاج دست رد نزنید (شعرخوانی)
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای حنیف طاهری
گلچین مولودی ولادت امام زمان (عج) با نوای محمدرضا طاهری و حسین طاهری
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان (عج)(سرود)
عرض ادب ای جان و ای جانان نرگس (مدح)
تو آمدی برکت ها درین جهان آمد (مدح)
یه طاق نصرت میون دلم به پا کردم (سرود)
علی مولا علی مولا علی اعظم (سرود)
سامره امشب ز شبهای دگر زیباتری (مدح)
1. حاج محمود کریمی | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | کلید جنت الاعلی امیر عالم بالا (سرود سال 97) |  | 9,021 | 0:09:33 | |
| 2 | ها علی بشر کیف بشر (سرود سال 97) | | 3,036 | 0:03:10 | |
| 3 | من هلاکتم به علی قسم (سرود سال 97) | | 6,704 | 0:07:04 | |
| 4 | خدا مى خواست چشم او (مدح سال 97) | | 10,686 | 0:11:19 | |
| 5 | با حال دل یا علی یقه چاک زد حرم (سرود سال 97) | | 6,653 | 0:07:01 | |
| 6 | اميد اينجا به غارتگاه حسرت رفته سامانش (مدح سال 97) | | 3,081 | 0:03:12 | |
| 7 | نور مصلی یا علی یا علی یا علی (سرود سال 97) | | 8,926 | 0:09:26 | |
| 8 | کلید جنت الاعلی امیر عالم بالا (سرود سال 96) | | 5,314 | 0:05:35 | |
| 9 | حضرت خیر البشر پرورده ی خیر الانام (مدح سال 96) | | 9,352 | 0:09:54 | |
| 10 | ای عطر شکوفه ی بهارانم علی (سرود سال 96) | | 7,408 | 0:07:49 | |
| 11 | گفته هایت در تن عالم طنین انداز بود (مدح سال 96) | | 9,218 | 0:09:45 | |
| 12 | به یاد زلف نگون سار شاهدان چمن (سرود سال 96) | | 5,378 | 0:05:39 | |
| 13 | امید و آرزو تویی دنیای بی تو یعنی چی (سرود سال 96) | | 1,383 | 0:01:24 | |
| 14 | تو میزانی تو برهانی تو پیدایی تو پنهانی (سرود سال 96) | | 7,307 | 0:07:43 | |
| 15 | تو که بردی دلارو تر کن از می لبارو (سرود سال 95) | | 12,923 | 0:13:42 | |
| 16 | در مذهب ما کلام حق نادعلیست (شعر خوانی سال 95) | | 5,879 | 0:06:11 | |
| 17 | کبوتر دل من هسته جلد بام علی (سرود سال 95) | | 4,861 | 0:05:06 | |
| 18 | روح الامین به بام حرم رو اذان بگو (مدح سال 95) | | 4,884 | 0:05:08 | |
| 19 | عمریه خراب و بیمارم یا علی مدد (سرود احمد نیکبختیان،سال 95) | | 13,365 | 0:05:42 | |
| 20 | زخمی ام التیام میخواهم (شعرخوانی حمیدرضا برقعی،سال 95) | | 45,877 | 0:19:34 | |
2. سید مهدی میرداماد | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | یل بی باک علی بن ابی طالب (سرود سال 96) | | 5,290 | 0:05:29 | |
| 2 | هم ابتدا علیست و هم انتها علیست (مدح سال 96) | | 10,328 | 0:10:51 | |
| 3 | زمین غوغا شد جهان زیبا شد (سرود سال 96) | | 11,711 | 0:12:19 | |
3. حاج محمد رضا طاهری | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | دست به دامان علی (سرود سال 97) | | 9,125 | 0:09:39 | |
| 2 | امشب به دلم حال و هوای نجف افتاد (سرود سال 97) | | 6,117 | 0:06:27 | |
| 3 | مولای قنبر میزان داور (سرود سال 97) | | 2,478 | 0:02:34 | |
| 4 | کیست که در مدحش از شعر کمر بشکند (مدح سال 97) | | 2,843 | 0:02:57 | |
| 5 | لب بزن به لب پیمونه (سرود سال 97) | | 7,890 | 0:08:20 | |
| 6 | روی خاک افتاده بودم نردبان میخواستم (مدح سال 97) | | 4,703 | 0:04:56 | |
| 7 | هم ابتدا علی و هم انتها علی (مدح سال 97) | | 7,028 | 0:07:25 | |
| 8 | مست و قلندر مست مستم (سرود سال 97) | | 6,132 | 0:06:28 | |
| 9 | ذوالفقار تو تو دم دارد و عیسی یک دم (شعرخوانی سال 97) | | 3,551 | 0:03:42 | |
| 10 | این دلم شده حرم مولا (سرود سال 96) | | 6,987 | 0:07:22 | |
| 11 | کیست که در مدحش از شعر کمر بشکند (مدح سال 96) | | 14,707 | 0:15:36 | |
| 12 | سمت و سوی دل به مسیر نجف (سرود سال 96) | | 6,536 | 0:06:54 | |
| 13 | حق توی چشمت هویدا (سرود سال 96) | | 6,342 | 0:06:41 | |
| 14 | مولای قنبر میزان داور (سرود سال 96) | | 2,615 | 0:02:42 | |
| 15 | روزگار قسمت اگر این خرابی است (مدح سال 96) | | 8,536 | 0:09:06 | |
| 16 | ای حضرت معشوق ای حضرت دلدار (سرود سال 96) | | 6,569 | 0:06:56 | |
| 17 | منم غلام علی غلام نام علی (سرود سال 96) | | 7,625 | 0:08:03 | |
| 18 | ای قطره در حوالی دریا قدم مزن (مدح سال 95) | | 8,137 | 0:08:36 | |
| 19 | علی امام من است و منم غلام علی (سرود سال 95) | | 12,601 | 0:13:2 | |
| 20 | راز و نیازم راز و نیازم اوج نمازم (سرود سال 95) | | 2,499 | 0:02:35 | |
| 21 | شاه مردانه علی شیر یزدانه (سرود سال 95) | | 4,631 | 0:04:52 | |
| 22 | دوران غربت نبوی سر رسیده است (مدح سال 95) | | 10,171 | 0:10:46 | |
| 23 | میون دلهامون تا محشر ولایت حیدره کراره (سرود سال 95) | | 6,578 | 0:06:56 | |
| 24 | می خورم قسم به همه کسم (سرود سال 95) | | 7,602 | 0:08:02 | |
| 25 | مست و قلندر مست (سرود،سال 95،جدید) | | 2,505 | 0:02:35 | |
4. جواد مقدم | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | هست مرا حسرت تمار ها (مدح-سال95) | | 10,777 | 0:07:36 | |
| 2 | وقتی که با علی(ع) باشم (سرود-سال95) | | 8,651 | 0:06:05 | |
| 3 | امیر دلها عزیز زهرا(س) (سرود-سال95) | | 8,269 | 0:05:49 | |
| 4 | شاید که کمی سوز به آهت بدهند (شعر خوانی،ذکر-سال95) | | 1,180 | 0:00:47 | |
| 5 | میگشایم لب خود را (سرود-سال95) | | 10,525 | 0:07:25 | |
5. سید مجید بنی فاطمه | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | علی ابتدایی و بی انتها (مدح،سال 97) | | 6,435 | 0:06:47 | |
| 2 | دیدنت برای من هدفه (سرود،سال 97) | | 4,279 | 0:04:29 | |
| 3 | نادعلی یاد علی دستم و امداد علی (سرود،سال 97) | | 4,479 | 0:04:42 | |
| 4 | سال نو آسمون خبرای خوشی داره (سرود،سال 97) | | 4,481 | 0:04:42 | |
| 5 | امیر الحق امیر العشق (مدح،سال 97) | | 12,216 | 0:12:57 | |
| 6 | دل دل رسوای من (سرود،سال 97) | | 2,496 | 0:02:35 | |
| 7 | روزگارم با غلامی علی سر میشود (نغمه خوانی،سال 97) | | 2,042 | 0:02:06 | |
| 8 | گدای شیر یزدانم فقیر شاه مردانم (مدح،سال 96) | | 4,344 | 0:04:27 | |
| 9 | منتظرند جن و ملک (سرود،سال 96) | | 7,731 | 0:08:04 | |
| 10 | مولا مولا انت المالک و انا الملوک (نغمه خوانی،سال 96) - بهمراه سیب سرخی | | 8,587 | 0:08:59 | |
| 11 | دل رسوای من سر ، سر شیدای من (سرود،سال 96) | | 6,697 | 0:07:07 | |
| 12 | به صحرا بنگرم صحرا تو بینم (سرود،سال 95) | | 5,251 | 0:05:31 | |
| 13 | یا ابالحسن شاه نجف می بده به من (سرود،سال 95) | | 2,482 | 0:02:33 | |
| 14 | شب شبه وصاله ، می می می حلاله (سرود،سال 95) | | 4,477 | 0:04:41 | |
6. کربلایی سید رضا نریمانی | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | ای جان علی جانان علی دینم (سرود،سال 97) | | 17,256 | 0:18:09 | |
| 2 | قبل از سخن و هر عملی سینه دریده (سرود،سال 97) | | 6,296 | 0:06:28 | |
| 3 | گشتن ملائک همه خرسند به دورش (سرود،سال 97) | | 12,792 | 0:13:23 | |
| 4 | آئینه ی تمام نمای خدا علی است (مدح،سال 97) | | 6,655 | 0:06:51 | |
| 5 | قبله و دین و دنیای من علیه، یا حدر (سرود،سال 97) | | 10,323 | 0:10:45 | |
| 6 | دست خدا و نفس پیغمبر فقط علی است (مدح،سال 97) | | 3,531 | 0:03:30 | |
| 7 | عصا سلاح کلیم است نی سلاح علی (شعرخوانی،سال 96) | | 4,761 | 0:04:54 | |
| 8 | ای جانا دل میره به سمت نجف فقط (سرود،سال 96) | | 25,742 | 0:27:17 | |
| 9 | شبا شبای عشقه، صدای علی گفتن (سرود،سال 96) | | 13,279 | 0:13:59 | |
| 10 | یا مولا مدد کن علی علی محشر (سرود،سال 96) | | 7,537 | 0:07:52 | |
| 11 | بسم حق بسم محمد بسم سلطان نجف (مدح،سال 96) | | 10,969 | 0:11:31 | |
| 12 | اسم علی اومد باید فرشته تکبیر بکشه (سرود،سال 96) | | 6,739 | 0:07:01 | |
| 13 | آرامش یعنی زیر بارون بری دم ایون (سرود،سال 96) | | 4,542 | 0:04:40 | |
7. کربلایی حمید علیمی | |||||
| ردیف | موضوع | پخش | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | آسمونا ستاره می ریزند رو سر تو (سرود،سال 95،جدید) | | 7,769 | 0:08:12 | |
| 2 | بارونه بارونه بارونه امشب خوشیمون (سرود،سال 95،جدید) | | 9,048 | 0:09:34 | |
| 3 | به طوف کعبه زنی پاک و محترم آمد (مدیحه سرایی،سال 95،جدید) | | 12,883 | 0:13:39 | |
| 4 | حیدریم قلندرم مستم بنده مرتضی علی (سرود،سال 95،جدید) | | 2,160 | 0:02:13 | |
| 5 | شب شب مستیه از دل و جون (سرود،سال 95،جدید) | | 9,541 | 0:10:05 | |
| 6 | نیکو ثمر قدسی شجر والا گوهر (سرود،سال 95،جدید) | | 4,755 | 0:04:59 | |
| 7 | علی امام من است و منم غلام علی (سرود،سال 95،جدید) | | 2,593 | 0:02:41 | |
| 8 | قل هو الله احد بعد الله الصمد (سرود،سال 95،جدید) | | 3,019 | 0:03:08 | |
| 9 | ما را قبول کن به گدایی اباالحسن (سرود،سال 95،جدید) | | 8,479 | 0:08:57 | |
| 10 | نیکو ثمر قدسی شجر والا گوهر (مدیحه سرایی،سال 95،جدید) | | 3,407 | 0:03:33 | |
8. محمد کمیل | ||||
| ردیف | موضوع | اجرا | حجم | زمان |
| 1 | میان کون و مکان نور ذات میریزد (مدح،سال 95) | | 5,644 | 0:05:56 |
| 2 | بمولا علی مولا (سرود،سال 95) | | 5,021 | 0:05:16 |
| 3 | گفتم علی و در دلم آمد هیجانی (سرود،سال 95) | | 7,389 | 0:07:47 |
| 4 | درد همه را نام شریف تو دوا کرد (سرود،سال 95) | | 4,051 | 0:04:14 |
| 5 | ضربان دلم فاتح قلبم علی (سرود،سال 95) | | 3,616 | 0:03:46 |
| 6 | تو حرم بگو یا علی (سرود،سال 95) | | 7,087 | 0:07:28 |
| 7 | شیر مادر حلالت که حتی (مدح،سال 95) | | 7,647 | 0:08:04 |
برای دانلود کردن مدیحه ها، روی آیکون |
همیشه شکر آن حیّ جلی گویم
که تا نفس دارم ، علی علی گویم
ای تو بر همه عالم ولی
نور حق بود از تو منجلی
یا علی یا علی علی علی یا علی
یا علی یا علی علی علی یا علی
منم شب تاریک تو صبح امّیدی
منم چو یک ذرّه تو مثل خورشیدی
در یَدَت قدر است و هم قضا
ای خدا به رضای تو رضا
سید یا علیّ مرتضی سیدی
یا علی یا علی علی علی یا علی
حریم عشق تو سعادت دلها
ذکر تو یا مولا عبادت دلها
زنده هر دلی از ولای تو
هستی ما همه فدای تو
جان خود میدهیم برای تو یا علی
یا علی یا علی علی علی یا علی
*******
اشعار ولادت امام علی (ع)
برق چشمان تو بر ظلمت میدان تابید
کوه لرزید و به یمن قدمت ویران شد
خوب فهمید خودش تیغ علی یعنی چه
آنکه از دیدن شمشیر دودم عریان شد!
تیغ در مرحله ی آخر تعریف علیست
پدرم گفت از این وصف کمی دلگیر است
همه ی زندگی ات بوی عطوفت دارد
چه کسی گفته علی یکسره با شمشیر است؟!
از علی گفتم ویک بند جسارت کردم
کاش میشد بزنم از بدنم دستم را
کاش قصاب جوانمرد تو باشم آقا
تا به دستم بزنی خوب ترین مرهم را
پدرم گفت خدا را به خدا در عالم
آنکه اول به تو رو کرد فقط میفهمد
شانه ی زخمی ات از عشق حکایت دارد
پینه ی دست تورا مرد فقط میفهمد
پدرم گفت همانند پیمبر هستی
جان خود میدهی و مال امانت را نه
پدرم گفت چه بسیار یلان از دستت
تیغ خوردند ولی زخم زبانت را نه
هرکسی پیش من از وصف خدا میگوید
اصلاً انگار فقط از تو به من میگوید
پدرم گفت نبی در شب معراج شنید
که شبیه تو خداوند سخن میگوید
پدرم گفت پس از مرگ پیمبر دیگر
هرکسی مدعی دین پیمبر شده بود
فصل افراط شد و خانه نشینت کردند
از علی هرکسی انگار علی تر شده بود
پشت هم زخم زبان خوردی و ساکت ماندی
چقدر خوبی ناگفته به مردم کردی
چقدر حرف که پشت سرتو گفتند و
صبر کردی و به یک شهر تبسم کردی
پدرم روز پدر گفت برایم از تو
تا از این پس پسرش هم پی راهش باشد
پدرم زندگیم بوده و من میخواهم
که فقط دست خودت پشت و پناهش باشد...
میلاد آن ولیّ اعلا/میلاد مقتدای دلها
میلاد نور چشم طاها/مبارک مبارک
از همه سر یا حیدر/دل و دلبر یا حیدر
ای سَروَر یا حیدر یا حیدر
نور حیّ ازلی یا علی/یا علی
فردی و بی بدلی یا عل/یا علی
بر خلایقی ولی یا علی/یا علی
یا علی یا علی یا علی/یا علی/ یا علی یا علی
هر کس که اهل آسمونه/قدر این شبارو میدونه
مثل ملائکه میخونه/یا حیدر یا حیدر
مولود ِ بیت الله/وجه الله،عین الله
ای صفدر یا حیدر یا حیدر
کعبه ی وفا تویی یاعلی/یا علی
مروه و صفا تویی یا علی/یا علی
جان مصطفی تویی یا علی/یا علی/یا علی یا علی
یا علی یا علی یا علی/یا علی/ یا علی یا علی
زن و مرد شیعه با بصیرت/با حجاب و با عفاف و غیرت
میکنن پیروی از امامت/با عزت با عزت
کن دعا با تقوی شیم/که عزیز زهرا شیم
ای سَرور یا حیدر یا حیدر
روح هر عبادتی یا علی/یا علی
لطف بی نهایتی یا علی/یا علی
سیدی عنایتی یا علی/یا علی/یا علی یا علی
یا علی یا علی یا علی/یا علی/ یا علی یا علی
مولودی حاج منصور ارضی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع)
از آن زمان که پای من بر کوی دلبر باز شد
روزی که از وجود دو عالم معاف بود
مولودی میثم مطیعی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع)
صلوات بر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
لب نگار که باشد رطب حرام بود (مدح)
موسم برادری و عید رحمته، بهار وحدته (سرود)
مولودی محمود کریمی ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع)
توسل می کنن ملائک عالمین (سرود)
با نگاهی می شکافد نیل را نیلوفری (مدح)
تو نازنین دو عالم فرشته یا بشری (تصنیف)
حضرت علی اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین در سال 33 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود.
مادر بزرگوار وی لیلا دختر ابی مره است. لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه ترین کس به رسول خدا، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا ، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می نگریست، تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم"؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین چهره به آسمان گرفت و گفت «اللهم اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الی رؤیة نبیک نظرنا الیه...».
حضرت علی اکبر علیه السلام اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاریهای وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است .
وقتی حضرت اعلام کرد عزم سفر دارد و می خواهد از مدینة النّبی بیرون برود، حضرت علی اکبر علیه السلام پرچم وفاداری نسبت به امام را پیشاپیش قافله به اهتزاز درآورد.
کاروان حماسه و ایثار پس از پشت سر نهادن منازل ذو حُسم، بیضه و عُذیب الهجانات به موقفی به نام بنی مقاتل رسید. عقبة بن سمعان که از یاران و همراهان امام بود و بسیاری از روایات واقعه عاشورا از وی نقل شده می گوید: شب هنگام در رکاب امام حرکت کردیم و چون ساعتی را پیمودیم، امام حسین علیه السلام را خواب سبکی فرا گرفت. در حالی که سر مبارکشان روی قربوس زین اسب بود و به زودی دیدگان آن سرور آزادگان گشوده شد و فرمود: «انّا لله و انّا الیه راجعون الحمد الله ربّ العالمین» و دو یا سه بار آیه استرجاع را تکرار فرمود؛ حضرت علی اکبر علیه السلام با درایت و فراستی که داشت، متوجّه حال پدر گردید مشاهده کرد آن ستاره پرفروغ اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مدام آیه مذکور را بر زبان جاری می نماید. مرکب خویش را به سوی اسب پدر هدایت کرد و خطاب به ایشان گفت: «پدر جان! از چه جهت آیه استرجاع را تلاوت می کنید. امام فرمود: فرزند عزیزم اندکی که خواب رفتم، سواری عنان اسب را کشید و گفت: «القوم یسیرون و المنایا تسری الیهم» این قوم در حال حرکتند در حالی که مرگ به سوی آنان می آید.
علی اکبر علیه السلام پس از لحظه ای مکث، با قوّت قلب وشهامتی شگفت روی به پدر بزرگوار خویش کرد و گفت: «یا ابة لا اراک الله السوء و السنا علی الحقّ» پدر جان! خداوند حادثه ای ناگوار پدید نیاورد. آیا ما بر حق نیستیم؟ امام در جوابش فرمود: «بلی والّذی الیه مرجع العباد؛ آری، به خداوندی که بازگشت بندگان به سوی اوست، ما بر حقّیم.» علی اکبر با شنیدن این پاسخ چون گُل شکفت و با آرامشی خاصّ امام علیه السلام را مورد خطاب قرار داد و گفت: «یا ابه اذا لانبالی نموت محقّین» ای پدر! [وقتی بر حق بودن ما مسلّم است] در این صورت باکی نیست و بر حق جان می دهیم. امام علیه السلام وقتی مشاهده فرمود فرزند در این مصاحبه معرفتی سربلند و پیروز بیرون آمد، شاد شد. او را مخاطب قرار داد و فرمود: «جزاک الله من ولد خیر ما جزی ولدا عن والده» خدایت پاداشی نیکو عطا کند؛ نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.
نگاهی به زندگانی علی اکبر علیه السلام
حضرت علی اکبر (ع)، برترین الگو برای جوانان
حضرت علی اکبر از مدینه تا کربلا
تربیت شایسته امام حسین (ع) سبب شد که علی اکبر به بهترین صفات کمال آراسته شود. عواملی همچون: اصالت خانوادگی، تربیت و وراثت، کسب علم و فضایل که از عناصر تشکیل دهنده شخصیت هر کس است، در وجود و زندگی او فراهم بود. خلق و خوی او و رفتار و حرکات و ادب و متانتش در حدّ اعلای برجستگی و درخشندگی بود. آن گونه که گفته و نوشته اند، رفتارش یادآور حرکات و رفتار پیامبر خدا (ص) بود و همین سبب می گشت تا در چهره او شخصیت پیامبر را مشاهده نمایند و با دیدن او یاد حضرت رسول (ص) را در ذهن ها زنده کنند. علی اکبر، نسخه ای برابر با اصل نسبت به رسول خدا و شاخه ای از آن شجره طیبه و ریشه پاک بود و وارث همه خوبی های خاندان عصمت و طهارت به شمار می رفت.
علی اکبر (ع)، از جوانی مجموعه ای از خوبی ها و فضیلت ها و نمونه ای روشن از فضایل عترت پاک پیامبر بود. حتی کسی چون معاویه هم که دشمن خاندان عصمت بود، به فضایل او اقرار داشت.
رابطه سرشار از ادب و احترام علی اکبر (ع) به پدر و علاقه و محبت پدر به فرزند، در همه مراحل زندگی این دو الگوی فضیلت وجود داشت و نهایت و اوج آن، در صحنه عاشورا دیده می شود که به آن اشاره می کنیم.
تربیت ولایی و تأدیب شایسته، سبب شده بود علی اکبر همواره در خدمت و اطاعت پدر بزرگوارش باشد و در نهایت ادب، گوش به فرمان و آماده جان نثاری شود.
علی اکبر(ع) الگوی ایمان و ادب و شجاعت
جوانی به رنگ رسول صلی الله علیه و آله
شبیه ترین مردم به رسول الله نماد جوان سلحشور شیعه
جوانی، بهار عمر و فصل طربناک زندگی است. هیچ دوره ای از زندگی چون روزگار جوانی، سرسبز و خرّم نیست، و هیچ انسانی همانند زمان جوانی، توان مند و پرانرژی نیست. بسیاری از پیروزی ها و کامیابی ها، تنها در سایه جوانی امکان پذیر است و بسیاری از آرزوها و هدف ها، فقط در فرصت جوانی قابل دست یابی است. جوانی فرصتی است که بر خلاف بسیاری از فرصت های دیگر، تنها یک بار در اختیار همه قرار می گیرد و چون به انجام خویش برسد، هرگز امکان تکرار نخواهد داشت. پس «فرصت جوانی»، طلایی ترین فرصت ها و ناب ترین موهبت هاست و نمی توان در این نکته تردید کرد که هدر دادن روزگاران خوش جوانی و تباه کردن این بهار زندگانی، به اندوهی انبوه و حسرتی متراکم خواهد انجامید، اما این روزگار، اقتضاهایی دارد؛ اقتضاهایی که بخشی از آنها به جوان بر می گردد و بخشی نیز به آنها که با جوان در تعاملند. آنها که به جوان بر می گردد، «نازها» و «نیازها»ی جوانی است. نازها، یعنی «سرزندگی، شیک پوشی، آراستگی، جمال گرایی، آرمان گرایی و...؛ و نیازها، یعنی عبادت و تضرع؛ دانش اندوزی، مهار و تعدیل غرایز، تهذیب نفس، ورزش، مطالعه، مسئولیت پذیری و....
چشم آینده در انتظار جوانان به مناسبت یازدهم شعبان سالروز ولادت حضرت علی اکبر
جوان و شخصیت(به مناسبت میلاد الگوی جوان، حضرت علی اکبر (علیه السلام))
ولادت جوان بنی هاشمی، حضرت علی اکبر و روز جوان
ویژگیهای جوانی و شیوه های بهره مندی صحیح از آن(1) (2)
جوان، محتاج اسوه و الگوست. اسوه و الگوی جوان، باید جوان باشد؛ تا فضایل و کمالات این جوان دست یافتنی و ملموس باشد.
قرآن برای زندگی بشر، اُسوه و الگو معرفی می کند؛ «و لکم فی رسول الله اسوه حسنه». اگر پیامبر و سبک زندگی نبوی اسوه و الگوست، هر شخص و سبک دیگری اگر بخواهد اسوه و الگو باشد، باید رنگ و بوی پیامبر را داشته باشد و «اشبه الناس خلقاً خُلقاً و منطقاً برسول الله» باشد.
امام حسین علیه السلام حضرت علی اکبرعلیه السلام را عصارة بنی هاشم و شبیه ترین مردم به پیامبر صلی الله علیه وآله دانسته، فرمود هر وقت دلمان برای رسول الله تنگ می شد، مشتاق زیارت علی اکبر می شدیم و زیارت و ملاقات علی اکبر علیه السلام بود که دلمان را در فراق پیامبر صلی الله علیه وآله تسلی می بخشید.
پس اگر کسی شیفتة جمال و کمال پیامبر صلی الله علیه وآله است، می تواند از رخسار و فضایل علی اکبر هم به پیامبر صلی الله علیه وآله برسد.
علی اکبر علیه السلام الگوی جوانان
حضرت علی اکبر علیه السلام الگوی جوانان(1) (2)
همه در حیرتم امشب، که شب هفده ماه ربیع است و یا یازده غره ی شعبان معظم، شب میلاد محمد شده یا آینه ی طلعت نورانی احمد، به سر دست حسین است و یا آمده از غار حرا باز محمد؛ عجبا این گل نورسته علی اکبر لیلاست، بگو یوسف زهراست، بگو اینه ی طلعت طاهاست، بگو دسته گل فاطمه ی ام ابیهاست، بگو روح بتول است، بگو جان رسول است، سلام و صلوات همه بر خُلق و خصالش، به جلالش به جمالش همه مبهوت کمالش همه مشتاق وصالش که سراپاست همه اینه ی احمد و آلش، چه به خلقت چه به طینت چه به صورت چه به سیرت چه به قامت چه به هیبت، همه بینید در این خال و خط و چهره ی گل روی رسول دو سرا را.
در مدح حضرت علی اکبر علیه السلام
بدرقه جان، سیری در زندگانی حضرت علی اکبر(ع)
علی اکبر(ع) ؛ بهترین الگوی جوانان
نیستم لایق کنم مدح و ثنایت یا ابو الفضل
از ازل مدح تو را گفته خدایت یا ابو الفضل
مصطفی (ص) را جان نثاری، مرتضی را یادگاری
جان من، جان جهان بادا فدایت یا ابو الفضل
میلاد حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
روزی شعر من امشب دو برابر شده است
چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است
چون که بانوی کلابیه پسر آورده
چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده
میلاد حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
بي شک خدا سرشته تو را از گل حسين
سقاي با فضيلت و دريا دل حسين
تو آمدی و روشنی روز و شب شدی
از جنس نور بودی و زهرا نسب شدی
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
نور چشم برادر آمد / پسر حیدر آمد
این نو رسیده قبله اهل یقین است
این نور چشم حیدر و ام البنین است
ای بهترین یار حسین / عباس علمدار حسین
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
فرزند على حیدر کرار ابوالفضل
و ز حلم و ادب سَرْوَرِ اخیار ابوالفضل
اى ماه بنى هاشم و مصداق فتوت
گشتى پدر فضل به ادوار، ابوالفضل
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
دلم شیدایی خال ابا الفضل
بسان سایه دنبال ابا الفضل
یقین دارم که مهدی خواهد آمد
اگر سالی شود سال ابا الفضل
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
ای دست تو، دستگیر عالم
وی در رخ تو علی مجسم
دریای عمیق مهربانی
تمثال علی، علی ثانی
مرآت حسین مظهر عشق
گل واژه ناب دفتر عشق
ای عبد خدانما، اباالفضل
دریاب دمی مرا ابا الفضل
میلاد حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
چه خوب شد الطاف بالا بیشتر شد
باران گرفت و خشکی لبها تر شد
چه خوب شد این روزهای آفتابی
ذکر لب نیمه شب ما یا قمر شد
دیشب حسین، امشب ابوفاضل و فردا
چه خوب این شبها دل ما در به در شد
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
واله روی زیبایت / همه آل پیغمبر
بنشسته از مقدمت / خنده بر لبهای حسین
مهر سما ماه زمین / دسته گل ام البنین
خوش آمدی ابوفاضل...
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
چارم شعبان شده و / آمده خورشید شرف
نور دل امّ بنین / گل پسر شاه نجف
قبله ی حاجات همه / شور مناجات همه
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک بادبرات کربلا دست ابالفضله نوکرا
ای امید گدا ابالفضل ابالفضل
کن نظر به ماها ابالفضل ابالفضل
عبد صالحی یا ابالفضل ابالفضل
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
به روی دست علی ماه هویدا شده است
این قمر آینه هیبت بابا شده است
به رخش شمس خدا محو تماشا شده است
در دل زینب وارباب چه غوغا شده است
گفت ارباب به زینب قمرم می آید
دلت آسوده که سردار حرم می آید
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
دیدن صورت ماه تو چه دیدن دارد
ناز تو حضرت عباس!کشیدن دارد
من فقط تشنه یک جرعه نگاهت هستم
ناز عباسی دلدار خریدن دارد
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
متن تبریک ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
آمدی ای دلربای نازنین
روی ماهت قبله ی اهل یقین
نور چشم علی و ام البنین یا مولا
بهترین یار حسین خوش آمدی یا عباس
ای علمدار حسین خوش آمدی یا عباس
ولادت حضرت عباس(ع) مبارک باد
زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:
((دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم )).
فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟!
رسول خدا (ص) فرمود: ((گريه ام به اين علت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت ، در نظرم مجسم گشت كه او با چه مشكلاتى دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند)).
در آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم ، فاطمه جان ، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن كسى را به او مى دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند)).(1)
درست ترين گفتار آن است كه سيدتنا زينب كبرى (س) در پنجم ماه جمادى الاولى سال پنجم هجرى به دنيا آمده ، و تربيت و پرورش آن دره يتيمه و مرواريد گرانبها و بى مانند در كنار پيغمبر اكرم (ص) بوده ، و در خانه رسالت راه رفته ، و غذاي خود را از وجود مطهر زهراي مرضيه(س) تناول نموده ، و از دست پسر عموى پيغمبر، اميرالمؤ منين (ع) غذا و خوراك خورده و نمو نموده ، نمو قدسى و پاكيزه ، و با سعادت و نيكبختى ، و پرورش يافته پرورش روحانى و الهى ، و به جامه هاى عظمت و بزرگى به چادر پاكدامنى و حشمت و بزرگوارى پوشيده شده ، و پنج تن اصحاب كساء به تربيت و پرورش و تعليم و آموختن و تهذيب و پاكيزه گردانيدن او قيام نموده و ايستادگى داشتند، و همين بس است كه مربى و مؤ دب و معلم او ايشان باشند.(2)
روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (س)، حسين (ع) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (ص) آمد و عرض كرد: ((خداوند به من خواهرى عطا كرده است )). پيامبر(ص) با شنيدن اين سخن ، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت . حسين (ع) پرسيد: ((براى چه اندوهگين و گريان شدى ؟)).< p/> پيامبر(ص) فرمود: ((اى نور چشمم ، راز آن به زودى برايت آشكار شود.))
تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (ص) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (ص) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض كرد: ((اين دختر (زينب ) از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (ع) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد.))
پيامبر (ص) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (س) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (س) از علت آن پرسيد. پيامبر (ص) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بيان كرد.
حضرت زهرا (س) پرسيد: ((اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (س) گريه كند كيست ؟ پيامبر اكرم (ص) فرمود: ((پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (ع) گريه مى كند))(3)
هر پدرى را كه بشارت به ولادت فرزند دادند، شاد و حرم گرديد، جز على بن ابى طالب (ع) كه ولادت هر يك از اولاد او سبب حزن او گرديد.
در روايت است كه چون حضرت زينب متولد شد، اميرالمؤ منين (ع) متوجه به حجره طاهره گرديد، در آن وقت حسين (ع) به استقبال پدر شتافت و عرض كرد: اى پدر بزرگوار! همانا خداى كردگار خواهرى به من عطا فرموده
اميرالمؤ منين (ع) از شنيدن اين سخن بى اختيار اشك از ديده هاى مبارك به رخسار همايونش جارى شد. چون حسين (ع) اين حال را از پدر بزرگوارش مشاهده نمود افسرده خاطر گشت . چه ، آمد پدر را بشارت دهد، بشارت مبدل به مصيبت و سبب حزن و اندوه پدر گرديد، دل مباركش ره درد آمد و اشك از ديده مباركش بر رخسارش جارى گشت و عرض كرد: ((بابا فدايت شوم ، من شما را بشارت آوردم شما گريه مى كنيد، سبب چيست و اين گريه بر كيست ؟))
على (ع) حسينش را در برگرفت و نوازش نمود و فرمود: ((نور ديده ! زود باشد كه سر اين گريه آشكار و اثرش نمودار شود.))كه اشاره به واقعه كربلا مى كند. همين بشارت را سلمان به پيغمبر داد و آن حضرت هم منقلب گرديد.
چنان كه در بعض كتب است كه حضرت رسالت در مسجد تشريف داشت آن وقت سلمان شرفياب خدمت گرديد و آن سرور را به ولادت آن مظلومه بشارت داد و تهنيت گفت . آن حضرت بگريست و فرمود: ((اى سلمان جبرييل از جانب خداوند جليل خبر آورد كه اين مولود گرامى مصيبتش غير معدود باشد تا به آلام كربلا مبتلا شود، الخ ))(4)
هنگامى كه زينب (س) متولد شد، مادرش حضرت زهرا (س) او را نزد پدرش اميرالمؤ منين (ع) آورده و گفت : اين نوزاد را نامگذارى كنيد! حضرت فرمود: من از رسول خدا جلو نمى افتم .
در اين ايام حضرت رسول اكرم (ص) در مسافرت بود. پس از مراجعت از سفر، اميرالمؤ منين على (ع) به آن حضرت عرض كرد: نامى را براى نوزاد انتخاب كنيد. رسول خدا (ص) فرمود: من بر پروردگارم سبقت نمى گيرم .
در اين هنگام جبرئيل (ع) فرود آمده و سلام خداوند را به پيامبر(ص) ابلاغ كرده و گفت :
نام اين نوزاد را ((زينب )) بگذاريد! خداوند بزرگ اين نام را براى او بر برگزيده است .
بعد مصايب و مشكلاتى را كه بر آن حضرت وارد خواهد شد، بازگو كرد. پيامبر اكرم (ص) گريست و فرمود: هر كس بر اين دختر بگريد، همانند كسى است كه بر برادرانش حسن و حسين گريسته باشد.(5)
عليا حضرت زينب ، نخستين دخترى است كه از فاطمه (س) به دنيا آمده ، و او پس از امام حسن و امام حسين (ع) بزرگترين فرزندان فاطمه (س) بوده ، و نيز گفته اند:
دليل بر آن است كه راويان حديث و بيان كنندگان اخبار در ايام اضطهار - يعنى روزگار غلبه و چيرگى ظلم و ستم ستمگران بر مؤ منين - هر گاه مى خواستند از اميرالمؤ منين على (ع) روايتى نقل كنند مى گفتند:
اين روايت از ابى زينب است ، و اينكه اميرالمؤ منين (ع) را به اين كنيه مى ناميدند، براى آن است كه زينب كبرى (س) پس از امام حسن و امام حسين - عليهماالسلام - بزرگترين فرزندان آن حضرت بوده ، و اميرالمؤ منين (ع) نزد دشمنانش به اين كنيه معروف نبوده است .(6)
حضرت زينب (س) مانند دو برادرش حسن و حسين (ع) از زبان رسول الله (ص) تغذى مى كرد.
همان طور كه در بسيارى از اخبار آمده است ، پيغمبر (ص) زبان خود را در دهان حسنين مى گذاشت ، آنان با مكيدن زبان پيغمبر تغذيه مى شدند و از همين طريق گوشت و پوست بدنشان مى روييد و رشد مى كرد، در مورد حضرت زينب (س) نيز همين عمل را انجام مى داد.
در جلد اول از كتاب خرايج راوندى (صفحه 94) معجزه يكصد و پنجاه و پنج (155) از حضرت صادق (ع) چنين روايت كرده است :
امام صادق (ع) فرمود: پيغمبر (ص) پيوسته نزد فرزندان شير خوار فاطمه مى آمد، از آب دهان خود آنان را تغذيه مى كرد و سپس به فاطمه (س) مى فرمود به آنان شير ندهيد))(7)
الف ) زينب كبرى : اين لقب براى مشخص شدن و تمييز دادن او از ساير خواهرانش (كه از ديگر زنان اميرمؤ منان به دنيا آمده بودند) بود.
ب )الصديقة الصغرى : چون (( صديقة )) لقب مبارك مادرش ، زهراى مرضيه (س) است ، و از سويى شباهت هاى بى شمارى ميان مادر و دختر وجود داشت ، لذا حضرت زينب را (( صديقه صغرى )) ملقب كردند.
ج ) عقيله / عقيله بنى هاشم / عقيله الطالبين :
(( عقيله )) به معناى بانويى است كه در قومش از كرامت و ارجمندى ويژه اى بر خوردار باشد و در خانه اش عزت و محبت فوق العاده اى داشته باشد.
د) ديگر لقب ها:
از ديگر لقب هاى حضرت زينب ، موثقه عارفه ، عالمه غيرمعلمه ، عابده آل على ، فاضله و كامله است . (8)
كنيه آن عليا حضرت (( ام كلثوم )) است ، و اين كه ايشان را (( زينب كبرى )) مى گويند، براى آن است كه فرق باشد بين او و بين كسى از خواهرانش كه به آن نام و كنيه ناميده شده است .
چنان كه ملقبه به (( صديقه صغرى )) شده است ، براى فرق بين او و مادرش صديقه كبرى فاطمه زهراصلوات الله عليهما. (9)
1- خطابه زينب كبرى (س) پشتوانه انقالب امام حسين (ع) صفحات 55 - 57 اثر دانشمند محترم محمد مقيمى از انتشارات سعدى ، به نقل از طراز المذهب ، ص 32 و 22.
2- زينب كبرى ، ص 139.
3- الخصائص الزينبيه ، ص 155 ناسخ التواريخ زينب (س) ص 47
4- ناسخ التواريخ حضرت زينب كبرى (س)، ج 1، ص 45 و 46.
5- فاطمه زهرا (س) دل پيامبر، ص 854
6- زينب كبرى ، ص 137 و 138
7- پيام آور كربلا، ص 17
8- ره توشه راهيان نور، ص 258.
9- زينب كبرى ، ص 137.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
|
 |
|
|
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آثار و برکات زیارت حضرت معصومه(س) 
موضوعات و پرسمان
اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَبا عَبدِاللّهِ یا جَعفَرَبنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الصّادِق یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ 
زندگی نامه صادق آل محمد علیه السلام
اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَبَاالقاسِم یا رَسوُلَ اللّهِ یا اِمامَ الرَّحمَةِ 
السلام علیک یا مولانا یا حجة ابن الحسن المهدی ایها القائم یابن رسول الله 
گنجینه مباحث و پرسش و پاسخ های مهدوی موجود در انجمن گفتگوی دینی
مصاحبه با قرآن درباره امام زمان علیه السلام
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَــا مِنْ المتمسکين بِوَلَايَةِ اميـــرالمومنين 
السلام علیک یا اباالحسن یا علی بن موسی ایها الرضا یابن رسول الله 
صلی الله علیک یا فاطمة المعصومة 
پرسمان و موضوعات :